تازه ترین کتاب ایشان تحت عنوان «یکصد و یک نکته در گردشگری اصفهان» توسط انتشارات فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان در سال 1400 انتشار یافت. این کتاب 450 صفحه ای تلاش دارد پیوند نوینی میان گردشگری و تاریخ ایجاد کند. و می خواهد با کمک گرفتن از داده های جذاب تاریخی که از دل مطبوعات و اسناد به دست آورده است، بناها و مکان های تاریخی اصفهان را بازخوانی نماید. این باز خوانی یعنی تهیه و تولید روایت های تازه و ناشنیده راجع به ابنیه تاریخی شهر علاوه بر مستندسازی تازه، بسیار به کمک گردشگری خواهد آمد. در مقدمه کتاب حاضر می خوانیم«گردشگری مانند هر دانش دیگری نیازمند آن است که روش‌های تدریس، متون تدریس و به طور کلی رویکرد بدان دانش بنا به مقتضای زمان اصلاح گردد. یک دلیل آن که هر روزه شاخه‌های تازه‌ای بر این درخت روییده و شعبه نویی متولد می‌گردد: گردشگری رویداد، گردشگری پزشکی، گردشگری هیجان، گردشگری جنگ، گردشگری روستایی و ... بخشی از این پراکندگی هستند. شهری همچون اصفهان که قطب گردشگری ایران می‌باشد، باید حداکثر تلاش خود را به کار گیرد تا ظرفیت‌های مختلف گردشگری را پوشش داده و فقط به یک یا دو نوع گردشگری (گردشگری فرهنگی یا طبیعت) اکتفا نکند. این نقیصه بخشی به متونی بر می‌گردد که نظام تئوریک گردشگری اصفهان را پایه‌گذاری کرده و از آن حمایت می‌کنند. با مراجعه به آثاری که در حوزه گردشگری اصفهان انتشار یافته است، متوجه می‌شویم که نگاه نویسندگان آنها بیشتر به معرفی بناهای تاریخی، از جهت مشخصات‌ظاهری، سال ساخت و ... معطوف بوده و حداکثر گذری کوتاه نیز به تاریخ اصفهان دارند. وجه ممیزة کتاب «یکصد و یک نکته در گردشگری اصفهان» با کتاب‌های دیگری که در این رابطه نوشته شده، از جمله کتاب ارزشمند «گنجینة آثار تاریخی اصفهان» و دیگر آثار مشابه، در این است که با مراجعه به مطبوعات و گاهی اسناد نویافته، تلاش خواهد کرد تا مطالب تازه و نویی راجع به آن اثر تاریخی و گردشگری بر مطالب پیشین افزوده گردد، به طوری که خواننده احساس کند نکتة تازه‌ای آموخته است.»
ادامه مطالب به پیوست ارائه گردید.