دکتر مهدی خدامی
دکتری:
دکتری تاریخ محلی دانشگاه اصفهان، ۱۳۹۶
کارشناسی ارشد:
تاریخ گرایش ایران اسلامی از دانشگاه شیراز، ۱۳۸۷
کارشناسی:
تاریخ دانشگاه شیراز، ۱۳۸۴
کاردانی:
آمورش دینی و عربی از تربیت معلم شهید مطهری شیراز، ۱۳۷۹
برگی از تاریخ شهرستان اقلید
یکی از رسالتهای تاریخنگاران در نظر گرفتن سهم گروه¬های کمتر دیدهشده در تاریخ است. مگر نه اینکه نقاط دور از مرکز نیز در ساختن گذشته ما نقش داشتهاند؟ هرچند سال¬ها دور از زادگاهم زندگی میکنم اما هرگز خود را از آن جدا ندانسته¬ام. بهعنوان یک دانش¬آموخته تاریخ مطلب زیر را در مورد شهر خود اقلید مینویسم.
باوجود درخواستهای مکرر مردم اقلید تشکیل بلدیه (شهرداری) در این منطقه تا مدتها عملی نگردید. شواهد نشان میدهد مردم دستکم چند مرتبه درخواست ایجاد بلدیه را مطرح کرده بودند. مثلاً در سال 1309 / 1930 م اهالی درخواستی در مورد تشکیل انجمن بلدی و ایجاد بلدیه مطرح کردند. اقلید در دوره پهلوی اول دوازده محله داشت. اهالی معتقد بودند درآمد ناشی از منابع محلی چون قپانداری و تریاک[ در آن زمان تریاک در بسیاری از نقاط کشور کشت میشد و به سبب مرغوبیت تریاک ایران؛ بخش قابلتوجهی از آن صادر می¬شد] برای تأمین مخارج بلدیه کاملاً کافی است. آنان بهطور خودجوش مبالغی پول برای حقوق رفتگر و تهیه چراغ جمعآوری کرده و خود در جهت تنویر و تنظیف شهر دستبهکار شدند. والی فارس با پیشنهاد ایجاد بلدیه موافق بود اما با توجه به کمی بودجه معتقد بود باید حقوق رئیس بلدیه از عوارض محل پرداخت گردد.
+
دوشنبه ۷ خرداد ۱۳۹۷ ساعت ۰۹:۵۴
نظر شما