دکتر اصغر منتظرالقائم، سرکار خانم حسن نژاد با سلام واحترام وتشکر از زحمات وهمت شما این که اشاره فرموده اید که در سنت قدیم تاریخ نگاری محلی در طول بوده است به نظر می رسد این گونه نباشد ودر تاریخنامه های محلی بافت محلات ،دیوار شهر بناها ومدارس ومسجد در عصر مولف مورد توجه بوده است مثلا به کتاب فضائل بلخ مراجعه بفرمایید که تعدادمدارس ودبیرستانها وحمام ها ومساجد را در زمان خود مولف نگاشته است. ویا به کتاب المضاف الی بدایع الازمان اثر افضل الدین کرمانی که تکمیل کتاب بدایع الازمان است وبه یک دوره کوتاه اختصاص دارد. ویا به کتاب مزاریه منظرالاولیائ در مزارات تبریز اثر اسرار عیشاه توجه بفرمایید که مزارات تبریز در یک برهه کوتاه 1265 تا 1315 هجری می باشد. یا به رساله طریق قسمت آب قلب در باره شهر هرات مراجعه بفرمایید که در مورد آبپخشی وحقابه های شهر هرات وکشاورزی می باشد ویا رساله (طومار)شیخ یهایی در باره تقسیم آب زاینده رود در اصفهان منسوب به شیخ بهایی اشاره کرد که همه دلالت بر محلی نگاری در عرض دارد. با تشکر انشاالله که میراث وهویت علمی تاریخی ایرانی بیشتر مورد توجه قرار گیرد.