به عنوان کسی که تجربه مختصری در تدریس تاریخ دارم خواندن مطلب زیر ر به علاقمندان تاریخ محلی توصیه می کنم برخی از مطالبی که در این مقاله می خوانید:
اگرچه حمایت از تدریس تاریخ محلی به عنوان یک مورد درسی از نیمه اول سالهای قرن بیستم زیاد بوده است اما اقبال کمی در مدارس به آن شده است. این بدان علت بود که مطالعه تاریخ محلی به عنوان مطاعه درجه دوم در بیشتر دانشگاهها محسوب می شد .تا مدتها علایق فردی و محلی در این مورد نقش بیشتری داسته است. از سال 1945 میلادی آموزش و تدریس تاریخ محلی بسیارمد روز بود تأسیس اولین دپارتمان تاریخ محلی در 1948 در دانشگاه لستر موقعبت این رشته را ارتقا بخشید. علاقه به تاریخ محلی در دهه های اخیر رشد زیادی در اروپا و آمریکا داشته است. بحث در مورد خطر بالقوه حهانی شدن برای فرهنگ و هویت محلی، رشد مطالعات محلی و منطقه ای را بر انگیخته است. حال و هوای حاکم بر پست مدرنیسم نیز بر تاکید بر مطالعات محلی و منطقه ای افزوده است. نگرانی ازترجیح حوزه عمومی بر حوزه خصوصی و برتری دادن جسم بر فرهنگ و هر آنچه به طور طبیعی در زبان مادری ریشه دارد و در وهله نخست در آنچه نخست در قالب محلی و منطقه ای بیشتر نمایان است.دانش آموزان در طول دوران تحصیل مفاهیمی را تجربه می کنند که فهمیدن آنها چندان آسان نیست. درس تاریخ باید جذاب باشد اما در بیشتر اوقات ملالت آور است. بسیاری از اوقات دلیل این امر دور از دستری بودن است. مورد تدریس در دسترس و قابل لمس تعلیم تاریخ محلی به دانش آموزان می تواند روش تاریخی را به آنان بیاموزد همچنین فرصتی برای نزدیک شدن به جغرافیا و همچنین مقدمه ای واقعی برای آشنایی آنان با مسائل اجتماعی و اقتصادی می باشد. تاریخ محلی می تواند به یادگیری فعال دانش آموزان بینجامد زیرا به روش خشک گچ و تخته سیاه و روش سخنرانی معلم محصور نیست. همچنین وسیله ای مناسب برای شکستن مرزهای مدرسه و اجتماع است. تاریخ محلی می تواند پیوندی میان تاریخ و سایر چیزها ایجاد کند. به وسیله تاریخ محلی و خانوادگی می توان به افراد ریشه و هویت داد. آشنا کردن بچه ها با تاریخ محلی می تواند به صنعت توریسم رونق بخشد و ...
برای خواندن ترجمه کامل لطفا فایل پی دی اف را دانلود کنید