امسال شهر اصفهان شاهد یک تحول جهانی بود. این شهر میزبان اجلاس و جشنواره سازمان جهانی iccn بود این تشکیلات که در سال 2004 در کره جنوبی پایه گذاری گردید و در سال 2011 عضویت اصفهان را پذیرا شد بر موضوعی به نام «میراث فرهنگی ناملموس» تأکید دارد. این اسم برای ما آشنا نیست اما هر کدام از ما حاوی و حامل بخشی از این میراث فرهنگی هستیم. بازی های دوران کودکی را به خاطر می آورید. خصوصاً بازی هایی که رنگ و بوی محلی غلیظ تری دارند. غذاهایی که در هر شهری پخته شده و نام آن شهر را بر خود دارد. سنت ها و آداب و رسوم بومی. نحوه عروسی و عزاداری ها، جشن ها و سوگواری ها ... همه و همه میراثی هستند که به دست ما رسیده و البته مانند چهلستون و هشت بهشت فیزیکی و قابل لمس نیستند. اما به هر حال میراث هستند و در جای خود باید پاس داشته شوند.
این پاسداشتن وقتی معنا می یابد که دریابیم در مسیر پر شتاب جهانی شدن و یکسان سازی فرهنگی و در مقابل این سیر خواه ناخواه که همه باید «تهرانی» بشویم، به ناچار در ایستگاه هایی باید فرهنگ های بومی مورد مداقه و تأمل قرار گرفته و بدین ترتیب اندکی شتاب مذکور کم گردد. لختی تأمل کنیم که در مقابل آن چه می بازیم چه به دست می آوریم. ببینیم که بخشی از معضلات فرهنگی شهرها و مناطق به خاطر آن است که جامه فرهنگی پایتخت را بر تن شهرهای دور و نزدیک کشورمان «چپانده ایم». بنشینیم و ببینیم چه باید کرد.
ایران و هر سرزمین دیگری به تنوع زبانی، نژادی و فرهنگی خود برپا و زیباست. تک تک این باغچه های گل را باید پاس داشت و قدر دانست. میزبانی این رویداد فرهنگی مهم و توجه به میراث فرهنگی ناملموس تأکیدی است بر این که مردم هر منطقه برای خود فرهنگ، هویت و جایگاهی دارند.
مجله «برای فردا» در راستای این مهم، ویژه نامه ای تدارک دید. در این ویژه نامه 130 صفحه ای به جنبه های مختلف این موضوع از بعد جهانی، کشوری و شهری پرداخته شده است. بخشی از مجله به مصاحبه با مسئولین شهری برگزار کننده جشنواره اختصاص دارد که ما درمی یابیم شهرداری اصفهان چه برنامه هایی برای میزبانی بهتر و گرم تر آن در دست کار دارد. بخش دیگر مجله که «بزم صدا و رنگ» نام گرفته است حاوی حدود بیست مطلب است از بیست میراث فرهنگی ناملموس که در جای جای کشورمان اجرا می شده یا در حال اجرا ست. از مراسم اهل هوا در جنوب کشورمان گرفته تا نیایش باران در همدان، قالی بافی زنان عشایر، گویش پهلوی در جوشقان، سقاخانه های بروجرد، فرهنگ پهلوانی، نخل برداری در کویر، لنج سازی در بوشهر، نمایشی شادی آور در شیراز، آیین نوروز در اردستان و زواره، خوراک پزی در تبریز، نان بلوط بختیاری، هنر نقالی ، ادبیات حماسی لرستان و ... به نظر می آید مطالب این شماره برای کسانی که در حوزه فولکور مطالعه می کنند جالب باشد. مجله برای فردا به قیمت هشت هزار تومان در دکه های روزنامه فروشی و کتابفروشی ها قابل دسترسی است.