آن شب که اصفهان پر از طنین کاشی آبی بود...

آن شب که اصفهان پر از طنین کاشی آبی بود...؛ مسجد شیخ لطف الله در آستانه تخریب!

آرتور اوپهام پوپ که در کنارۀ زلال جاری زاینده رود آرمیده و مزارش به زنده رود ابدی است، سخن زیبایی دربارۀ گنبد و بارگاه مسجد شیخ لطف الله اصفهان دارد که توصیف جامعی از شکوه این اثر در یک جملۀ کوتاه است: «به سختی می توان این اثر را محصول دست بشر دانست». وی گفته است که «کوچکترین نقطه ضعفی در این بنا دیده نمی شود، اندازه ها بسیار مناسب، نقشه طرح بسیار قوی و زیبا و به طور خلاصه توافقی است بین یک دنیا شور و هیجان و یک سکوت و آرامش باشکوه که نماینده ذوق سرشار زیباشناسی بوده و منبعی جز ایمان مذهبی و الهام آسمانی نمی تواند داشته باشد». به راستی که از عشق و هنر و شوریدگی و ذوق لایتناهی هنرمندانی چون استاد محمدرضا اصفهانی و علی رضا تبریزی عباسی بوده است که «پدید آمد این گوهر هفت رنگ». هر رگه از کاشی معرق آن جلوه ای است از دیرپایی و شکوه هنر ایرانی و هر رنگ آن «جامه ای هفت رنگ چون طاووس» است.