استعمار و نام گذاری جغرافیایی
«استعمار و نام گذاری جغرافیایی» عنوان کتابی از حسین حمیدی نیا است که در آن نقش قدرتهای استعماری در نام گذاری منطقه خاورمیانه در بازه زمانی اواخر قرن پانزدهم تا آغاز قرن بیستم مورد بررسی قرار گرفته است.
«استعمار و نام گذاری جغرافیایی» عنوان کتابی از حسین حمیدی نیا است که در آن نقش قدرتهای استعماری در نام گذاری منطقه خاورمیانه در بازه زمانی اواخر قرن پانزدهم تا آغاز قرن بیستم مورد بررسی قرار گرفته است.
بررسی و مطالعه نقش قدرتهای استعماری در نام گذاری منطقه خاورمیانه موضوع محوری این کتاب را تشکیل می دهد و به دلیل گستردگی این فرایند در ابعاد جغرافیایی و زمانی، بازه زمانی این تحقیق محدود به نام گذاریهای استعماری آغاز اکتشافات جغرافیایی در اواخر قرن پانزدهم تا آغاز قرن بیستم میشود و از نظر جغرافیایی، قارههای آفریقا، آمریکا (شمالی، مرکزی و جنوبی) و اقیانوسیه را دربرمیگیرد.
مقدمه و طرح تحقیق، در فصل نخست این کتاب گنجانده شده است و در آن موضوع هایی چون اهمیت و ضرورت موضوع و تبیین آن، پیشینه پژوهش، هدف و کاربرد آن، روش مورد استفاده، طرح مساله و بیان پرسش های تحقیق، فرضیه ها و مساله نوآوری مورد بررسی قرار می گیرند.
چارچوب نظری تحقیق بر اساس نظریه نشانهشناسی، سازهانگاری و دیدگاه فلسفی دکارتی در فصل دوم این کتاب ارایه شده و بر اساس آن، پدیده «نام» و «نامگذاری» و آثار اجتماعی، سیاسی و فرهنگی آن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
در فصل سوم، به نقش قدرتهای استعماری در نام گذاری مکانها و عوارض جغرافیایی در دوران اکتشافات جغرافیایی در قارههای آفریقا، آمریکا (شمالی، جنوبی و مرکزی) و اقیانوسیه پرداخته شده است که در واقع مطالعات موردی مربوط به فصل دوم را شامل میشود.
در نهایت نقش استعمار در نام گذاری خاورمیانه در چارچوب مدرنیته و چشمانداز دکارتی موضوع هایی است که در فصل چهارم این کتاب به آن ها پرداخته شده است و توضیح می دهد که چگونه پیدایش «تصویر ژئوپلیتیکی» از جهان به نام گذاری «خاورمیانه» منتهی شده است. همچنین در انتهای این فصل، نویسنده تلاش کرده تا با ارایه دلایل و شواهد تاریخی، نام جایگزینی مبتنی بر گذشته تاریخی و واقعیات کنونی آن به جای «خاورمیانه» استخراج و ارایه شود.
اثر حاضر به لحاظ نظری، در چارچوب «نشانهشناسی» (مطالعه نشانه ها و نمادها) و دیدگاه فلسفی «دکارت»، مبتنی بر خردباوری انجام گرفته است.
نشانه شناسی به عنوان دانش شناخت نشانهها از ظرفیت خوبی برای تحلیلهای معنایی برخوردار است و «نام» بهعنوان یک نظام دلالت و معنایی در کلیت خود یک نشانه بهشمار میرود. «نام» علاوه بر مرزبندی و تمایز قایلشدن میان افراد یک نوع، دارای بار هویتی، فرهنگی و تاریخی است و هنگامی که «نامی» بر یک پدیده نهاده میشود، نامگذارنده، همه موارد یادشده را در «نام» انتخابی خود درنظر گرفته است، مگر این که نسبت به عوامل یادشده آگاه نباشد.
از آن جا که مکتب سازهانگاری نیز می تواند پلی میان نشانهشناسی و خردگرایی دکارتی باشد و از ظرفیت خوبی در زمینه تجزیه و تحلیل و بررسی نظامهای نشانهای از جمله «نام» برخوردار است، در این بخش مفاهیمی چون هویت، قدرت نمادین، اعمال گفتمانی، ایدئولوژی، اسطوره، غیریتسازی و اروپامحوری در پیوند با نام گذاری جغرافیایی مورد بررسی قرار گرفته است.
چاپ نخست کتاب «استعمار و نام گذاری جغرافیایی» تالیف حسین حمیدی نیا در 227 صفحه، شمارگان 500 نسخه و بهای 12 هزار تومان از سوی سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی چاپ و منتشر شده است.
بررسی و مطالعه نقش قدرتهای استعماری در نام گذاری منطقه خاورمیانه موضوع محوری این کتاب را تشکیل می دهد و به دلیل گستردگی این فرایند در ابعاد جغرافیایی و زمانی، بازه زمانی این تحقیق محدود به نام گذاریهای استعماری آغاز اکتشافات جغرافیایی در اواخر قرن پانزدهم تا آغاز قرن بیستم میشود و از نظر جغرافیایی، قارههای آفریقا، آمریکا (شمالی، مرکزی و جنوبی) و اقیانوسیه را دربرمیگیرد.
مقدمه و طرح تحقیق، در فصل نخست این کتاب گنجانده شده است و در آن موضوع هایی چون اهمیت و ضرورت موضوع و تبیین آن، پیشینه پژوهش، هدف و کاربرد آن، روش مورد استفاده، طرح مساله و بیان پرسش های تحقیق، فرضیه ها و مساله نوآوری مورد بررسی قرار می گیرند.
چارچوب نظری تحقیق بر اساس نظریه نشانهشناسی، سازهانگاری و دیدگاه فلسفی دکارتی در فصل دوم این کتاب ارایه شده و بر اساس آن، پدیده «نام» و «نامگذاری» و آثار اجتماعی، سیاسی و فرهنگی آن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
در فصل سوم، به نقش قدرتهای استعماری در نام گذاری مکانها و عوارض جغرافیایی در دوران اکتشافات جغرافیایی در قارههای آفریقا، آمریکا (شمالی، جنوبی و مرکزی) و اقیانوسیه پرداخته شده است که در واقع مطالعات موردی مربوط به فصل دوم را شامل میشود.
در نهایت نقش استعمار در نام گذاری خاورمیانه در چارچوب مدرنیته و چشمانداز دکارتی موضوع هایی است که در فصل چهارم این کتاب به آن ها پرداخته شده است و توضیح می دهد که چگونه پیدایش «تصویر ژئوپلیتیکی» از جهان به نام گذاری «خاورمیانه» منتهی شده است. همچنین در انتهای این فصل، نویسنده تلاش کرده تا با ارایه دلایل و شواهد تاریخی، نام جایگزینی مبتنی بر گذشته تاریخی و واقعیات کنونی آن به جای «خاورمیانه» استخراج و ارایه شود.
اثر حاضر به لحاظ نظری، در چارچوب «نشانهشناسی» (مطالعه نشانه ها و نمادها) و دیدگاه فلسفی «دکارت»، مبتنی بر خردباوری انجام گرفته است.
نشانه شناسی به عنوان دانش شناخت نشانهها از ظرفیت خوبی برای تحلیلهای معنایی برخوردار است و «نام» بهعنوان یک نظام دلالت و معنایی در کلیت خود یک نشانه بهشمار میرود. «نام» علاوه بر مرزبندی و تمایز قایلشدن میان افراد یک نوع، دارای بار هویتی، فرهنگی و تاریخی است و هنگامی که «نامی» بر یک پدیده نهاده میشود، نامگذارنده، همه موارد یادشده را در «نام» انتخابی خود درنظر گرفته است، مگر این که نسبت به عوامل یادشده آگاه نباشد.
از آن جا که مکتب سازهانگاری نیز می تواند پلی میان نشانهشناسی و خردگرایی دکارتی باشد و از ظرفیت خوبی در زمینه تجزیه و تحلیل و بررسی نظامهای نشانهای از جمله «نام» برخوردار است، در این بخش مفاهیمی چون هویت، قدرت نمادین، اعمال گفتمانی، ایدئولوژی، اسطوره، غیریتسازی و اروپامحوری در پیوند با نام گذاری جغرافیایی مورد بررسی قرار گرفته است.
چاپ نخست کتاب «استعمار و نام گذاری جغرافیایی» تالیف حسین حمیدی نیا در 227 صفحه، شمارگان 500 نسخه و بهای 12 هزار تومان از سوی سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی چاپ و منتشر شده است.
+
یکشنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۳ ساعت ۲۳:۰۷
منبع:
انجمن ایرانی تاریخ
نظر شما