معصومه برگی، کارشناس ارشد تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی دانشگاه یزد
بشرویه در شمال غربی استان خراسان جنوبی واقع شده است . از نظر موقعیت طبیعی در شمال آن کویر نمک است . ودر شر ق آن تپهای شنی وریگ های روان است. از نظر جغرافیای تنها سلسله جبال ومعروف این منطقه کوهایی شتری است که در سمت غرب بشرویه قرار دارد وبه صورت حائلی بین این ناحیه وطبس است. منطقه بشرویه حد اتصال دوکویر مرکزی و کویرلوت است. براساس اولین سرشماری نفوس و مسکن خراسان که در عهد ناصر الدین شاه انجام شد. بشرویه را روستایی معرفی کرده است که واقع در دشت ریگ روان است و قنوات بشرویه از مشرق به مغرب جریان دارد . و به گفته این سرشماری کلیه اهالی آن از مرد وزن به برک بافی مشغول بودند وروز به روز کارشان بهتر می شد.اغلب روستا های بشرویه در دامنة کوهها واقع شده است. بشرویه منطقه ای خشک با آب و هوای کویری است و رودهای موسمی (سیلابی ) در آن جریان دارد. بوته های گَز، تاغ ، بنه (پستة کوهی )، کتیرا، آنغوزه و آویشن در برخی از نقاط آن می روید. بیشتر زمینهای مزروعی آن عمدتاً با آب چاههای عمیق و نیمه عمیق آبیاری می شود.
برای مطالعه مقاله فایل پیوست را دانلود نمایید