دکتر عبدالمهدی رجایی
خاطرات کاروان پور
یکی از کهنسالان اصفهان که دست به قلم برده و خاطرات و تجربیات زندگی خود را برای ما به نگارش در آورده است، محمد علی کاروان پور می باشد. از بهمن 1296 شمسی تا به امروز حدود یک صد سال می گذرد. این پیر میکده که خاطرات خود را «هشتاد سال فراز و نشیب دوران» نامیده است، سعی کرده به خوانندکان کتاب، خصوصاً جوانان بگوید که زندگی بالا و پایین زیاد دارد.
او به جوانان در ابتدای کتاب توصیه می کند «امیدوارم برای جوانان کم تجربه و بی حوصله این دوره ماشینی که با کوچکترین ناملایمات روزمره، فکر می کنند به بن بست رسیده اند و از همه چیز قطع امید می کنند مفید فایده باشد» کتاب در واقع شرح بالا و پایین رفتن های زندگی اوست.
این شخصیت که در محله باب الدشت اصفهان به دنیا آمده است، در ابتدا در یک کارگاه پارچه بافی مشغول به کار شد . کارگاه ورشکست شد و سپس به شاگردی مغازه و تعمیرکاری ماشین روی آورد . بعد به کارخانه وطن رفت و سپس میکانیکی و رانندگی پیشه او گردید . در ورای زندگی شخصی، او به روایت دوران و روزگار خویش نیز مشغول است. روزگاری که محله باب الدشت دوازده قبرستان داشت و در مکتب خانه به شیوه قدیم تدریس می کردند. مردم به شیوه کهن زندگی می کردند. نویسنده به آهستگی ما را به دنیای مدرن می آورد. خیابان کشی ها و کارخانه ها و ورود برق و سرانجام آن جایی که در شهر و شهرداری اصفهان و صاحب نقش بود وقتی بود که «شرکت واحد اتوبوس رانی اصفهان» به کمک او و عده ای دیگر پایه گذاری شد و همه این خاطرات در کتاب دو جلدی «هشتاد سال فراز و نشیب دوران» دیده می شود. چند مقطع مهم و حساس شهر اصفهان از جمله تحولات بعد از شهریور 20 و نیز رویدادهای انقلاب اسلامی در این کتاب درج شده اند . قدم مهم دیگری که این شخصیت ارجمند برای شهر اصفهان برداشته آن است که زمینی را برای ساختن یک «فرهنگسرای فردوسی» وقف کرده است که کلنگ آن زده شده و نمی دانم آیا پروژه به پایان رسیده است یا خیر.
قسمت هایی از کتاب :
زن های دواچی شور
«زن های فقیر و درمانده به دواچی شور
برای مخارج زندگی شان به درب خانه هایی که بچه داشتند می آمدند و کهنه هایی را که از بچه قنداقی عوض کرده بودند، می گرفتند و می بردند و در همین جوی های آب می شستند و عصر می آوردند و تعجب این که یک دواچی شور که نه سواد داشت و نه علامت و نشان می گذاشت، درست همان کهنه ای را که به او داده بودند، پس می آورد» (ص20، ج1)طب سنتی
«در شهر چندین حکیم و حکیم باشی بود که هر کدام یا روی سکو یا دم شبستان مسجد یا زیر هشتی خانه شان می نشست و برای هر مرضی چندین جوشاندنی در نسخه می نوشت تا بیماران از عطار بخرند» (ص33، ج 1)
خواندن این کتاب را به کسانی که حوصله خواندن کتاب های خشک تاریخی را ندارند، در عین حال خوش دارند در کوچه پس کوچه های قدیم قدم بزنند و با مردمان گذشته هم نشین شوند و از نزدیک شاهد حوادث آن سال ها باشند، توصیه می کنم.
اطلاعات نشر:
خاطرات محمدعلی کاروان پور (هشتاد سال فراز و نشیب دوران)
دو جلد (912 صفحه)
نشر پرسش (اصفهان)
قیمت دوره 15 هزار تومان